طوطی برزیلی(کوتوله)
طوطی برزیلی
طوطی برزیلی یکی از کوچکترین اعضای خانواده طوطی ها و سرده مرغ عشق است که محبوبیت زیادی در بین هوادارانش نسبت به سایر پرندگان زینتی دارد چرا که علاوه بر زیبای ظاهری شرایط آرام تری دارد. آنقدر مهربان و اجتماعی اند که پتانسیل این رو دارند که به یک پرده خانگی محبوب تبدیل شود چون خیلی زود به صاحب خودش عادت می کند مخصوصا وقتی از دستش غذا بخورد و از هوش نسبتا خوبی هم برخوردار است منتها دست خوبی در تقلید صدا ندارد و با ایجاد سر و صدای قابل تحمل در صدد ابراز وجود است.این پرنده زیبا در بین ما ایرانی ها به طوطی عشق، لاوبرد طوطی کوتوله هم مشهور است و ۱۰ تا ۱۵ سال عمر مفید آن است.
طول تقریبی آن ۱۴ تا ۱۷ سانتیمتر است و وزنی در حدود ۴۵ الی ۶۰ گرم دارد . این طوطی ها نسبت به سایر اعضای خانواده شان دم کوتاه تری دارند ولی منقارشان نسبت به جثه ریزی که دارند بزرگتر است. رنگ بدن این پرنده سبز و سرش نارنجی است.
جالب است بدانید که خواستگاه این پرنده برخلاف اسمی که دارد کشور برزیل نیست بلکه جنوب غربی آفریقا و در صحرایی بنام نامی است.البته گونه های زیادی از این پرنده در دنیا وجود دارد.
برزیلی
به دو دسته تقسیم می شوند طوطی های برزیلی که حلقه های سفید در اطراف چشمشان وجود دارد و چهار نوع هستند که عبارتند از :
طوطی برزیلی سیاه گونه
طوطی برزیلی فیشر
طوطی برزیلی نقابدار
طوطی برزیلی لیلیان
طوطی های برزیلی هم هستند که حلقه های سیاه در اطراف چشم شان وجود دارد، آنها هم به چهار دسته تقسیم می شوند که عبارتند از :
طوطی برزیلی صورت قرمز
طوطی برزیلی صورت هلویی یا گلگون
طوطی برزیلی ماداگاسکار ( طوطی سر خاکستری)
طوطی برزیلی آبسینیان
و طوطی برزیلی وجود دارد که فاقد حلقه در اطراف چشم است و بنام طوطی برزیلی سوین درین مشهور است.
بسیاری از این گونه ها بعد از سال ۱۸۰۰ توسط کشتی های نظامی که برای آوردن برده وارد قاره آفریقا می شدند شکار و وارد اروپا شدند.
البته طوطی برزیلی صورت قرمز اولین گونه از طوطی های برزیلی است که وارد اروپا شده است چرا که نقاشی های بسیار زیادی از قرن ۱۶ میلادی از این پرنده موجود است.طوطی برزیلی سیاه گونه و لیلیان هم از اوایل قرن نوزدهم به اروپا آورده شد.
گرچه از تاریخ ورود آنها به ایران اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی افراد زیادی وجود دارد که هوادار این پرنده زیبا هستند و به عنوان یک پرنده زینتی از آنها در قفس نگهداری می کنند. ناگفته نماند که پرورش این پرنده با توجه به مشتریان زیادی که دارد روش خوبی برای کسب درآمد پر سود است البته قبل از شروع هر کاری نیاز است تا تجربه و اطلاعات کافی در اختیار داشته باشید و با رعایت اصول مهم در پیشبرد کار به موفقیت برسید.
در این مقاله سعی کردم به تمام مواردی که بهترین راهکار را در اختیارتان خواهد گذاشت، اشاره کنم تا اگر بنا باشد که با درآمد پایین و بدون تجربه کافی اقدام به پرورش طوطی برزیلی کنید تمامی راه هایی که به ریسک ضرردار ختم شود را تا حدود زیادی سد کرده باشید و منبع درآمد خوبی در این وضعیت نابسامان اقتصادی بدست آورید
پارامترهای لازم برای پرورش طوطی برزیلی »
خرید مولد های سالم
اولین و صد البته مهم ترین موضوع برای پرورش طوطی های برزیلی خرید مولدهای سالم است که موفقیت و پایان خوش در گرو همین موضوع است چرا که اگر یک مولد بیمار هرگز نمی تواند تضمینی برای داشتن یک گله سالم و تکثیر شده باشد.
در این قسمت به راهکار هایی اشاره میکنم که شما را در انتخاب یک مولد سالم مطمئن می کنید با در نظر داشتن این نکات مهم شما اولین و بزرگترین قدم را برداشته اید.
یک مولد سالم پر و بالی مرتب و براق دارد.
در برابر هر محرکی عکس العمل نشان می دهند.
پرهای اطراف مقعد شان باید آری از هر نوع آلودگی و فضولات باشد.
چشمان تیز و براقی داشته باشند و هیچ ترشحی در اطراف چشم هایشان رویت نشود.
هیچ ترشحی در اطراف و سوراخ های بینی شان نباشد.
استخوان سینه آنها نباید بیرون بزند.
پرهای پرنده نباید پف کرده باشد.
همه این موارد سلامت طوطی برزیلی را تضمین می کند.
شرایط نگهداری
شرایط محل نگهداری طوطی برزیلی
دومین شرط مهم و ضروری ایجاد شرایط مناسب و سالم برای نگهداری از این پرنده است .
تصور کنید اگر موفق به خرید مولد سالم شدید ولی محل مناسبی را برای پرورش آنها در نظر گرفته اید مطمئن باشید این شما هستید که در عدم سلامت طوطی برزیلی نقش دارید پس حتما این مورد اساسی را در نظر بگیرید و سعی کنید جایی را انتخاب کنید که تمام فاکتورهای مثبت برای پرورش و نگهداری از این پرنده را داشته باشد، تغذیه ، نور، رطوبت و دما از مهمترین آنها هستند .
مادامی که این شرایط را مهیا کنید در تمام فصول سال و در دوره های استراحت یک ماهه می توانید از این پرنده ها جوجه کشی کنید.
از آنجا که این پرنده ها جنب و جوش زیادی دارند پس بهتر است به فکر یک قفس نسبتا بزرگ و استاندارد باشید حداقل در طول و عرض ۸۰*۵۰ و ارتفاع ۵۰ سانتی متری چون طوطی های برزیلی دوست دارند لانه هایشان را در داخل قفس درست کنند
، پس گذاشتن چوب و برگهای خشک، ساقه های خشک شده گندم و کاغذهای برش داده و سفید در داخل قفس آنها را فراموش نکنید و از تمیز بودن آنها مطمئن باشید.
قفس آنها را از دسترس بچه ها و حیوانات خانگی و صداهایی که ممکن است موجب تنش های عصبی در آنها شود، دور کنید.
آنها متعلق به سرزمین های گرمسیر هستند حتی علاقه ایی به محیط های نسبتا گرم هم ندارند پس بهتر است محل نگهداری آنها دمای گرم و مطلوبی داشته باشد در غیر این صورت مریض می شوند.
به هیچ عنوان آنها را در آشپزخانه نگهداری نکنید وجود گازهای معلق ناشی از بوی غذا و روغن هایی که برای سرخ کردن استفاده می کنید آنها را دچار خفگی می کند.
جنس قفس آنها بهتر است از استیل روکش شده باشد اگر از قفسی استفاده کنید که میله های آن را رنگ کرده اند مطمئن باشید که طوطی برزیلی طبق عادت خواهد جوید و جمع شدن این آلیاژهای سرب دار در دستگاه گوارشی آنها ایجاد مسمومیت خواهد کرد.
در سالن های پرورشی به نسبت گله های مولد که دارید آنها را به نسبت نرینگی و مادینگی در قفس نگهداری کنید البته نگهداری در قفس ریسک بسیار کمتری در برابر بیماریها شایع در بین این پرندگان دارد و این در گرو رعایت اصول بهداشتی محیط نگهداری این پرنده هاست اگر قصد پرورش طوطی های برزیلی را دارید باید هر هفته سعی کنید محل زندگی و آبخوری و دان خوری آنها را تمیز و ضدعفونی کنید تا بستری برای رشد باکتری، قارچ و سایر بیماری های عفونی را ایجاد نکرده باشید چیزی که بسیاری از پرورش دهندگان نسبت به رعایت آن بی توجه هستند.
تغذیه طوطی برزیل👇👇👇
در طبیعت طوطی های برزیلی از انواع دانه ها، میوه ها، جوانه گیاهان تازه ، غلات و دانه های ذرت تغذیه می کنند.
ولی زمانی که از آنها در قفس و یا سالن های پرورشی مراقبت میکنید بهتر است به فکر یک رژیم غذایی مناسب که از مکمل های غنی برخوردار است، باشید.
هر طوطی برزیلی نیاز به مصرف ۵۰ الی ۶۰ گرم خوراک در طول روز دارد.
خوراک دانه در هر پرنده فروشی یافت می شود ولی به تنهایی قادر به تامین کلسیم و ویتامین مورد نیاز پرنده نیست شما باید در کنار آن از مکمل های غذایی مناسب از قبیل انواع میوه ها مثل انگور،توت، سیب، موز، گلابی و کیوی و انواع سبزیجات مثل اسفناج، تربچه، هویج، کاهو و جعفری و از آجیل های خشک مثل بادام ، گردو و فندق و تخم آفتابگردان استفاده کنید.
البته در دادن تخم آفتابگردان و سایر آجیل های خشک زیاده روی نکنید چون تخم آفتابگردان پر چرب است و خوردن آن در طولانی مدت باعث چاق شدن پرنده شده و موجبات کبد چرب را برای طوطی برزیلی فراهم می کند. کمبود هر نوع ویتامین، پروتئین ، کلسیم و… باعث بی حوصلگی طوطی های برزیلی می شود در صورت امکان ویتامین های مورد نیاز را به آب و غذای آنها اضافه کنید حتی برای تامین کلسیم گذاشتن استخوان، صدف و کف دریا هم فکر بدی نیست و یادتان باشد که دانخوری و آبخوری آنها از جنس چینی یا سفالی باشد چون عادت دارند، وسایل پلاستیکی را بجوند.
علائم بیماری طوطی برزیلی👇
هر پرنده ایی وقتی بیمار می شود برای اینکه از گله خود ترد نشود در صدد پنهان کردن آن می شود.
طوطی های برزیلی هم مستثنی نیستند . هوشیارانه برخورد کنید و رفتارهای غیر طبیعی آنها را زیر نظر داشته باشید.
بی اشتهایی و کاهش وزن
چشمان خواب آلود و نیمه باز
افتادگی دم و سر
پف دادن پرهای بدنشان و به هم ریختگی آنها
خواب آلودگی و عدم تعادل
چسبیدن فضولات به پرهای قسمت مقعد
تغییر رنگ و شکل فضولات یا وجود غذای هضم نشده در آن
ترشحات اطراف چشم و سوراخ های بینی
دچار شدن به خس خس سینه و سرفه و عطسه
نکته: سعی کنید میوه و سبزیجاتی که در اختیار طوطی های برزیلی می گذارید قبلا شسته و ضد عفونی شده باشد و حتما از خشک بودن آنها اطمینان حاصل کنید چرا که رطوبت موجود در سبزیجات و میوه ها باعث می شود آنها به عفونت روده ای و در نهایت مرگ گرفتار شوند.
غذاها و نوشیدنی های ممنوعه
انواع شکلات ها، کیک، بیسکوئیت و کاکائوها
دلستر، مشروبات الکلی ، نوشابه، دوغ
سیر ، پیاز،سیب زمینی خام، آووکادو، مارچوبه و ریواس
انواع سس و رب گوجه فرنگی، روغن، شکر و نمک
برگ گیاهانی مثل دیفن باخیا
همه این مواردی که اشاره کردم اصلا مناسب برای تغذیه کوتوله های برزیلی نیست و در بدن آنها به مرور زمان تولید سم کرده و خطرناک است حتی از عمر مفید آنها می کاهد.
تشخیص جنسیت طوطی برزیلی👇👇
آنجایی که تشخیص نر و ماده بودن طوطی های برزیلی به خاطر شباهت زیادی که نسبت به هم دارند سخت است ترجیح دادم به چند روش برای تشخیص جنسیت آنها اشاره کنم.
۱. تست لگن : به این صورت است که به آرامی و بدون اینکه به طوطی استرس بدهید، آن را به پشت بخوابانید. متوجه خواهید شد که دو برآمدگی استخوان از بالای دم و مابین دو پای پرنده بیرون زده است . اگر فاصله دو استخوان از هم زیاد باشد پرنده شما ماده است.
۲. طوطی های ماده هنگام نشستن به پاهای خود فاصله می دهند و هیچ وقت در کنار هم جفت نمی شوند. ۳.رنگ پای طوطی برزیلی ماده کرم است در حالی که جنس نر آن خاکستری است.
۴. رنگ پرهای پرنده های ماده کم رنگ تر از جنس نر است.
۵. استفاده از روش ابن سینا به این صورت که یک سوزن را نخ کنید و پرنده را به پشت بخوابانید . سوزن نخ شده را از انتهای نخ گرفته و در کنار مقعد پرنده مثل آویز ساعت نگه دارید.حرکت سوزن اگر جهت دار باشد پرنده نر است و اگر به شکل دورانی باشد ماده است.
👌از بین همه این روشها تست لگن و روش ابن سینا خطای کمتری دارد.
در سالن های پرورشی هم نرها و ماده ها را در یک قفس بزرگ جای می دهند و هر پرنده جفت خود را انتخاب می کند.
تخمگذاری و تولید مثل طوطی برزیلی
بعد از گذشت یک هفته تا ده روز که از جفتگیری طوطی های برزیلی گذشت پرنده ماده اگر آمادگی لازم را داشته باشد، یک روز درمیان یا با فاصله سه روز از هم شروع به تخم گذاری می کند .
۴ تا ۶ عدد تخمی که به مدت ۲۱ الی ۲۴ روز روی آنها مینشیند بعد از گذشت ۶ هفته جوجه ها سر از تخم بیرون می آورند.
تجهیزات سالن پرورش طوطی برزیلی
اگر قصد پرورش این پرنده را در سالن های پرورشی دارید به فکر تهیه این تجهیزات باشید.
دماسنج و رطوبت ساز، ظروف غذا خوری و آبخوری استاندارد، قفس های بزرگ که روکشی از استیل دارند و دستگاه جوجه کشی خانگی یا ماشین جوجه کشی صنعتی.
پرورش و جوجه کشی از طوطی برزیلی
طوطی برزیلی پرنده ای بسیار زیبا و دوست داشتنی است که جثه کوچکی دارد. سر این پرنده سبز و نارنجی بوده و بدن آن با پرهای سبزرنگ پر شده است.
این پرنده از راسته طوطی سانان و خانواده طوطی ها است.
علاقه مندان به پرورش این پرنده از آن به عنوان پرنده خانگی استفاده می کنند. زیرا رام کردن آن نسبت به مرغ عشق راحت تر است. این پرنده دوست داشتنی و جذاب خیلی باهوش است و هوش وافر آن با هوش پرنده ای ماندد طوطی دم بلند قابل مقایسه است.
با نگهداری این پرنده در پیش خود و غذا دادن به آن با دست های خود می توانید پرنده به شما عادت می کند.
اگرچه این پرنده به طوطی برزیلی معروف است ولی پرنده بومی صحرای نامیبیا در آفریقا محسوب می شود. البته می توان تعداد کثیری از این پرنده را در شهر فینیکس آمریکا هم مشاهده کرد.
پرورش طوطی برزیلی
این پرنده به طوطی کوتوله هم معروف است. اگر می خواهید این پرنده را پرورش بدهید بهتر است جفتی از آن را تهیه کنید زیرا به ندرت می توان طوطی برزیلی را یافت که به صورت انفرادی رشد پیدا کند. آن ها به هیچ عنوان تحمل تنهایی را ندارند.
تکثیر این پرنده را با مرغ عشق و قناری مقایسه نکنید زیرا تکثیر طوطی برزیلی نسبت به این پرنده ها دشوارتر و پرهزینه تر است.
برای پرورش صحیح و اصولی این پرنده قدم های زیر را طی کنید:
یک جفت طوطی برزیلی خریداری کنید
همان طور که گفتیم پرورش طوطی برزیلی به صورت انفرادی محال است مگر اینکه یک جفت از آن را خریداری کنید.
در خرید جفت مورد نظر از پرنده فروشی های معتبر درخواست کنید که جفت های آزمایش شده را به شما بفروشد ، یعنی جفتی که قبلا حداقل برای یک بار تخم گذاری کرده باشند.
این جفت ها قیمت بیشتری دارند ولی با این حال با خرید آن ها می توانید با خیال راحت آن ها را پرورش دهید.
اگر نمی خواهید پرنده های جفت شده را خریداری کنید باید پرنده ها را خریداری کرده و خودتان جفت کنید.
این روش اصولی است و اگر می خواهید به یک پرورش دهنده موفق تبدیل شوید حتما از این روش استفاده کنید.
شرایط مناسب را مهیا کنید
در پرورش طوطی های برزیلی موفق نخواهید بود مگر این که محیطی با این شرایط فراهم کنید. محیط موردنظر باید نورگیر و بزرگ باشد.
نور رسانی طبیعی در پرورش این پرنده بسیار مهم است بنابراین محیط مورد نظر باید با طلوع خورشید روشن شده و با غروب خورشید تاریک شود.
به مکانی با این ویژگی پاسیو می گویند. چند عدد قوطی تکثیر و درختان تو در تو تهیه کنید و در داخل پاسیو قرار دهید.
هفت تا ۱۰ طوطی برزیلی تهیه کرده و در داخل پاسیو رها کنید.
تغذیه
در پرورش این پرنده تغذیه مناسب و صبر و حوصله نقش مهمی ایفا می کنند.
طوطی های برزیلی یا کوتوله از مخلوطی از دانه های مختلف استفاده می کنند که در بین آن ها تخمه آفتابگردان از همه مهم تر است.
جیره غذایی که به پرنده می دهید را به صورت یک دفعه تغییر ندهید.
جیره غذایی مناسب برای تغذیه پرنده شامل دانه هایی همچون تخمه آفتابگردان ، سیاه دانه ، ارزن و کتان است. البته برای رشد بهتر این پرنده می توانید مواد غذایی مانند بادام زمینی ، گردو و بادام و میوه هایی مثل سیب زمینی و موز به آن بدهید.
جفتگیری و جوجه کشی از طوطی برزیلی👇👇👇👇
برای این که طوطی های برزیلی تولید مثل کنند باید شرایط لازم برای انجام این کار مانند تغذیه مناسب ، آشیانه و مواد لازم برای ساخت آن ، و روشنایی در دسترس این پرندگان قرار گیرد.
بهترین فصل ها برای جفتگیری طوطی های کوتوله تابستان و بهار است.
طوطی ها برای جفت گیری و جوجه کشی از تخم های نطفه دار خود به انرژی زیاد نیاز دارند به همین دلیل باید رژیم غذایی مناسبی در این دوران به آنها داده شود.
به همین دلیل بهتر است قبل از جفت گیری به همراه مخلوط دانه ها به پرنده ها تخم مرغ های آب پر هم بدهید.
پلیت هم می تواند برای فصل جفت گیری و جوجه کشی مناسب باشد.
اما یک نکته مهم که در جفت گیری طوطی های برزیلی به آن توجه کنید این است که باید مواد لازم برای ساختن آشیانه توسط این پرنده را فراهم کنید.
شاخه های کوچک درخت بید ، شاخه ارزن ، الیاف نارگیل و علف خشک و تراشه های چوب برای آشیانه سازی طوطی های برزیلی مناسب هستند.
یک هفته پس از جفت گیری طوطی ها شروع به تخم گذاری می کنند. تخم گذاری هر دو روز یک بار انجام می پذیرد. پرنده ماده در هر دوره فقط ۵ تخم میگذارد.
جوجه کشی پس از گذاشتن دومین تخم شروع می شود و ۲۱ تا ۲۲ روز طول می کشد.
برای جوجه کشی مصنوعی از تخم های نطفه دار این پرنده باید از دستگاه های جوجه کشی مخصوص پرندگان زینتی مانند هواباتور ۶ استفاده کنید. استفاده از این دستگاه جوجه کشی قدرتمند می تواند نقش مهمی در افزایش بازدهی جوجه کشی شما به دنبال داشته باشد.
گالری عکس❤👇👇
❤
